تاثیر آموزش حضوری بر یادگیری دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه در شهر اهواز

این پژوهش با هدف برر سی تاثیر آموزش حضوری بر یادگیری دانش آموزان پسر دوره دوم متو سطه در شهر اهواز متو سطه ناحیه ۴ شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام شد. جامعه آماری دبیران تدریس کننده به دانش آموزان پسر دورهدوم متوسطه در شهر آهواز بود روش تحقیق این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای می باشد. ابزارهای مورد استفاده پژوهش یک پرسشنامه استاندارد در فرم حضوری برای دانش آموزان بود. رواییمحتوایی و صوری پرسشنامه مورد تایید کار شناسان و متخصصان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ (۸۷ / ۰) به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل ازروش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته های پژوهشنشان دادکه بین نظرات دبیران در مورد آموزش حضوری بر یادگیری دانش اموزان، تفاوت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش حضوری ، یادگیری دانش آموزان ، دبیران