بررسی اثرات برنامه های آموزشی بر تاب آوری معلمان

هدف از این تحقیق بررسی اثرات برنامه های آموزشی بر تاب آوری معلمان می باشد. جامعه ی آماری را کلیه ی دانشجومعلماندختر و پسر نیمسال آخر دوره ی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان به تعداد ۳۹۰ نفر شامل ۱۴۰ دانشجوی پسر و۲۵۰ دانشجوی دختر تشکیل می دادند. به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم طبق جدول کرجسی مورگان, تعداد ۱۰۴دانشجوی پسر و ۱۶۷ دانشجوی دختر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ی ۲۵ سوالی کانر و دیویدسون ( ۲۰۰۳) بود کههدف آن سنجش میران تاب آوری در افراد مختلف در قالب مقیاس ۵ درجه ای لیکرت است. پایایی پرسش نامه بر اساس ضریب آلفایکرونباخ به میزان ۰,۸۴ محاسبه و روایی آن در تحقیق بشارت و همکاران ( ۲۰۰۷) تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت. یافته های تحقیق نشان داده است که: میزان تاب آوری دانشجومعلمان بیشتر از میزان متوسط بوده است. همچنین نتایج تحقیق نشان داده است که معلمان در معرض آسیب های روحی و عاطفی قراردارند که به طور اجتناب ناپذیری بر حرفه آن ها نیز تاثیرگذار است؛ این در حالی است که با آموزش سبک های تفکر تاب آورانه از جملهآموزش اعتماد به نفسء خودکارآمدی» احساس خودارزشمندی, افزایش خوش بینی و نگرش مثبت دلگرم سازی و آگاهی هیجانی دربرنامه های درسی تربیت معلم و دوره های ضمن خدمت می توان ایت آسیب ها را کنترل کرد و به افزایش بهزیستی روانی آن ها کمک کرد.

کلیدواژه ها:

معلمان ، تاب آوری ، برنامه های آموزشی