مقایسه تاب آوری، شفقت به خود و تجربیات آزاردیدگی اولیه در دانشجویان با و بدون رفتارهای خودآسیب زنی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CPAP-19-2_005
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاب آوری، شفقت به خود و تجربیات آزاردیدگی اولیه در دانشجویان با و بدون رفتارهای خودآسیب زنی انجام شد.روش: این پژوهش توصیفی، با طرح علی-مقایسهای انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل در دانشگاه گیلان در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ تشکیل میدهند. شرکت کنندگان پژوهش ۱۱۵ نفر با و ۱۳۰ نفر بدون رفتارهای خودآسیب زنی بودند که از میان دانشجویان از طریق پرسشنامه خودآسیب زنی سانسون و همکاران]۱[( با نمره برش ۵) شناسایی و انتخاب شدند.سایر دادههای پژوهش با استفاده از فرم کوتاه مقیاس تاب آوری واگنیلد]۲[، فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود ریس و همکاران ]۳[، مقیاس آزاردیدگی اولیه کرمی و همکاران ]۴[ و فرم کوتاه پرسشنامه نشانههای روانی دورا و همکاران]۵[ جمع آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد.نتایج: براساس نتایج به دست آمده دانشجویان با و بدون رفتارهای خود آسیب زنی در متغیرهای تاب آوری، شفقت به خود و تجربیات آزاردیدگی اولیه با هم تفاوت معنیدار دارند. به بیان دیگر، در پژوهش حاضر دانشجویان با رفتارهای خودآسیب زنی دارای تاب آوری و شفقت به خود کمتر و تجربیات آزاردیدگی اولیه بیشتری هستند. افراد خودآسیب زن دارای مدیریت خود، معناداری زندگی، خودمهربانی، تجارب مشترک انسانی، ذهن آگاهی کمتر و قضاوت خود، همانندسازی افراطی، انزوا، تجربیات آزار جسمی و کلامی و غفلت بیشتری نسبت به افراد غیر خودآسیب زن هستند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافتههای پژوهش و سطوح پایین تاب آوری و شفقت به خود در دانشجویان دارای سابقه خودآسیب زنی، پیشنهاد میگردد که در مراکز مشاوره دانشگاه ها برنامه ها و کارگاه های آموزشی جهت آموزش روشهای مدیریت خود، افزایش تاب آوری و همچنین افزایش شفقت به خود افراد برگزار شود تا از بروز رفتارهای خودآسیب زنی پیشگیری شود. یافتههای پژوهش نشان دهنده وجود تعداد بیشتر تجربیات آزاردیدگی اولیه در دانشجویان دارای خودآسیب زنی است، براین اساس پیشنهاد میگردد اقداماتی جهت بررسی پرونده سلامت روان دانشجویان و ارائه خدمات درمانی به افراد دارای تجربیات آزاردیدگی اولیه صورت گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کیانا ثابت دیزکوهی
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
عباس ابوالقاسمی
استاد گروه روان شناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
موسی کافی
استاد گروه روان شناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :