پیش بینی اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان براساس پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی

مقدمه: هدف این مطالعه، پیش بینی اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان بر اساس پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی بود.روش: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد ساکن در زندان مرکزی شهر رشت در سال ۱۳۹۶ بودند. نمونه پژوهش شامل ۳۵۰ نفر از زندانیان بود که ۱۷۵ نفر مبتلا به اختلال خشم انفجاری متناوب و ۱۷۵ زندانی بدون اختلال خشم انفجاری متناوب بودند و به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه اختلال خشم انفجاری متناوب کوکارو و همکاران (۲۰۱۷)، مقیاس رفتار تکانهای لاینام و همکاران (۲۰۰۶)، پرسشنامه پرخاشگری ویلیامز و همکاران (۱۹۹۶) و پرسشنامه نارسایی هیجانی بگبی و همکاران (۱۹۹۴) استفاده شد.نتایج: نتایج تحلیل تابع تشخیص نشان داد پرخاشگری، اضطرار منفی و نارسایی هیجانی پیشبینهای معناداری هستند که میتوانند زندانیان با و بدون اختلال خشم انفجاری متناوب را از یکدیگر متمایز کنند و این متغیرها توانسته است ۷۵.۴ درصد از موارد را به درستی در گروهها قرار دهد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به توان پیشبینی نارسایی هیجانی، اضطرار منفی و پرخاشگری برای اختلال خشم انفجاری متناوب در زندانیان، نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در آسیب شناسی اختلال خشم انفجاری متناوب دارد.

کلیدواژه ها:

اختلال خشم انفجاری متناوب ، اضطرار منفی ، پرخاشگری ، نارسایی هیجانی