پهنهبندی آسیب پذیری نوار ساحلی سیستان و بلوچستان بر اساس کانونهای تهدید کننده

موقعیت اکوتونی سواحل اگرچه موجب میشود این مناطق از تنوع و غنای بیولوژیک هر دو سیستم دریایی و زمینی بهرهمند شوند، در عین حال در معرض تهدید آلودگیها و عوامل مخرب هر دو سیستم نیز قرار میگیرند. از اینرو، مناطق ساحلی از جمله آسیبپذیرترین بخشهایاقیانوسی به شمار میروند. افزایش و رشد جمعیت، شهرنشینی، صنعتی شدن و گردشگری مهمترین عوامل در افزایش فشار بر مناطق ساحلی ودریایی میباشند. شناسایی مناطق اثرگذار و نیز مناطق آسیبپذیر و اعمال سیستم مدیریتی متناسب، از جمله راهکارهای مؤثر برای پیشگیری از تخریب هرچه بیشتر مناطق ساحلی است. تحقیق حاضر که با هدف پهنهبندی آسیبپذیری نوار ساحلی سیستان و بلوچستان (که نیمی از کرانه های دریای عمان را به خود اختصاص داده است) بر اساس کانونهای تهدید کننده و با بهرهگیری از کاربرد تحلیل سلسله مراتبی AHP) ,تلفیق لایهها در محیط نرم افزارArcGIS صورت گرفت، نشان داد جنوب شرقی خلیج چابهار تا امتداد آن به سمت شرق مهمترین پهنه آسیبپذیر ساحلی است که به مدیریت فعالیتهای سازگار، برنامه پایش، آموزش و طرح مشارکت برای بهسازی نیازمند است

کلیدواژه ها:

منطقه ساحلی ، کانونهای تهدید کننده ، مناطق حساس ، پهنهبندی ، شدت اثرپذیری