تاثیر آموزش گروهی عزت نفس بر میزان سازگاری اجتماعی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش گروهی عزت نفس با شیوه های رفتاری و رفتاری شناختی بر سازگاری اجتماعی دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه اصفهان بود. به منظور دستیابی به هدف فوق ۳۰ نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه از طریق نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه های آزمایشی هر یک به طور جداگانه به مدت ۸ جلسه تحت آموزش شناختی رفتاری و رفتاری عزت نفس قرار گرفتند. ابزار این تحقیق، آزمون عزت نفس الیس پوپ و آزمون محقق ساخته سازگاری اجتماعی بود که پایایی و روایی آن ها مورد تایید است. نتایج تحلیل واریانس، حاکی از اثربخشی شیوه های مختلف آموزشی و افزایش معنادار سازگاری اجتماعی و همچنین عزت نفس بود. به عبارت دیگر، شیوه های رفتاری و رفتاری شناختی عزت نفس با رویکرد گروهی، باعث افزایش سازگاری اجتماعی دانشجویان ساکن خوابگاه گردید، اگرچه نتایج نشان داد که آموزش شناختی - رفتاری موثرتر از آموزش رفتاری بوده، لکن این تاثیر از نظر آماری معنا دار نبوده است. همچنین تفاوت میانگین های نمرات عزت نفس و سازگاری اجتماعی در سه گروه رفتاری شناختی و رفتاری، و گروه کنترل در پیگیری پایدار بوده است.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، عزت نفس ، رویکرد رفتاری شناختی و رویکرد رفتاری