تأثیر طول زنجیر و سرقطبی بر برهمکنش مخلوط مواد فعال سطحی یونی و غیر یونی

غلظت بحرانی میسل مخلوط دوتائی آلکیل تری متیل آمونیم برمیدها (C(14)TAB, C(12)TAB و C(16)TAB)، ستیل پیریدینیم کلرید (CPC) و الکاندیل - آلا، اومگا- بیش (الکیل تری متیل آمونیم برمید) با Triton X-100 بوسیله روشهای کشش سطحی و هدایت سنجی تعیین شدند. با استفاده از کشش سطحی، غلظت اضافی سطح ((Γ(max)، فشار سطحی ((Π(CMC) و حداقل مساحت سطح اشتغال شده توسط مولکولهای ماده فعال سطحی، ارزیابی شدند. درجه تفکیک یون مخالف با استفاده از هدایت سنجی تخمین زده شد. نتایج با استفاده از نظریه محلول با قاعده (RST) برای بدست آوردن پارامتر برهمکنش و ترکیب میسل مخلول و تک لایه بررسی شدند تا نوع و قدرت برهمکنشهای م واد فعال سطحی در میسل مخلوط و تک لایه ارزیابی شود. مدل مائدا برای تعیین پایداری میسل افزایش می یابد. در حالی که پارامتر برهمکنش و پایداری میسل با تغییر گروه سراز تری متیل آمونیوم به پیریدینیم تغیر قابل ملاحظه ای ندارد. درجه تفکیک یون مخالف (α) نیز با افزایش طول زنجیر همولوگهای CΠTAB افزایش می یابد. در صورتی که افزایش طول زنجیر در همولوگهای مواد فعال سطحی دو پیکره باعث کاهش α می گردد.

کلیدواژه ها:

غلظت بحرانی میسل ، مواد فعال سطحی دو پیکره ، پارامتر برهمکنش ، طول زنجیر