تحلیل اسطوره گرایانه و بررسی خاستگاه داستان سیاوش و کیخسرو در شاهنامه بر اساس آیین آشناسازی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PLL-20-67_002
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1402
چکیده مقاله:
از جنبه های تحلیل در داستان های شاهنامه قابلیت تاویل پذیری اسطوره ای آنهاست.
در بین داستانهای شاهنامه داستان سیاوش از نمونه هایی است که به لحاظ روایی و
پیوند محورهای عمودی و افقی داستان، با روایت های پیشین و پسین خود تناسب
دارد. در این مقاله داستان سیاوش با نگاه تلفیقی و بر بنیاد رویکردهای نقد
ساختارگرا، اسطورهای و نظریه دریافت، تحلیل اسطوره ای شده است . مبنای این
تحلیل آیین آشناسازی بوده و با بهره بردن از نظر الیاده ، آیین تشرف در روایت
سیاوش را باز نموده ایم . در این مقاله از شیو ه قیاسی و نه همسان سازی میان
عناصرداستان سیاوش و کی خسرو با آیین آشناسازی استفاده شده است . در این
بازنمایی، داستان از تولد سیاوش تا پایان کنشگری کیخسرو، یک واحد تلقی شده و
کنش این دو شخصیت در تکمیل همدیگر پنداشته شده اند . براساس یافته های
پژوهش، بالیدن و برآمدن سیاوش و سپس فرورفتن او در غروبستان توران زمین ،
همچون فرورفتن دانه در خاک است؛ گویی که داستان در این بخش ناتمام باقی
می ماند تا آنجا که در سویی دیگر با برآمدن کیخسرو به دور از چشم اغیار و بالیدن او
در همان سرزمین توران، داستان را به خودبسندگی می رسا ند. نشانه ها و قراین
نمادین موجود در متناین واحد داستانی مثل: کوه، دایه، گذر از آب ، حیوان نمادین ،
آزمون و...، موجب تقویت مفهوم آشناسازی در آن است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اکبر کمالی نهاد
استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، ایران
میثم روستایی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه کردستان، ایران