چیستی اصالت و هویت فرهنگی در معماری معاصر ایران با اتکا به آرا و اندیشه داریوش شایگان

بسیاری از اندیشمندان تحولات دوران مدرن و ارتباط فرهنگی ایران با غرب را سبب بحران هویت و دگرگونی مفهوم اصالت در حوزه های مختلف فرهنگی می دانند. در این نگرش اختلاط فرهنگ های گوناگون در شهرها و فقدان هماهنگی در شیوه های زندگی و همچنین کالبد بناها و شهرها، به عنوان بحران هویت تفسیر می شود. اما بر خلاف عمده صاحب نظران داریوش شایگان با وجود تاکید بر لزوم پذیرش مدرنیته و غرب از سوی فرهنگ ها به چهل تکه شدن هویت به مثابه نوعی همزیستی اندیشه های مختلف در کنار یکدیگر معتقد است. دغدغه اصلی این پژوهش پرسش از چیستی اصالت در معماری معاصر است و در همین راستا هدف آن بررسی مفهوم «اصالت » در تقابل مدرنیته و «معماری چهل تکه » معاصر ایران با اتکا به آرا و اندیشه داریوش شایگان است. روش تحقیق بنابه ماهیت بنیادی آن، «توصیفی- تحلیلی »، و «استدلال منطقی » است که از ابزار گردآوری داده مشتمل بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی بهره برده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که در نحوه درک و برداشت روشنفکران و معماران معاصر از واقعیات اجتماعی و فرهنگی مربوط به مفهوم اصالت معماری ایرانی نوعی اختلاف و شکاف وجود دارد. نتیجه این مقاله نشان می دهد که هرچند که امروزه جها نبینی مدرنیته لایه ای از هویت ایرانیان را تشکیل داده اما ساختار فرهنگی غرب در عدم تجانس با فرهنگ ایرانی است. به همین لحاظ معماری معاصر ایران به منظور حفظ اصالت ایرانی خویش و در نتیجه همزیستی و مصالحه بین فرهنگ غربی و ایرانی، هویت جدیدی پیدا کرده است.

کلیدواژه ها:

اصالت ، هویت ، مدرنیته ایرانی ، داریوش شایگان ، معماری