مدل درد روان شناختی نوجوانان براساس عامل هیجان (عاطفه مثبت و منفی) با نقش میانجی تنظیم هیجان برای فعالیت روزمره

زمینه و هدف: نوجوانی دوره ای بسیار مهم برای رشد و تکامل فیزیولوژیکی، عاطفی و هیجانی، اجتماعی و روانی در زندگی فرد به شمار می رود. لذا هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل مفهومی درد روانشناختی نوجوانان بر اساس عامل هیجان (عاطفه مثبت و منفی) با نقش میانجی تنظیم هیجان برای فعالیت روزمره بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ ساله دختر و پسر مناطق ۲۲ گانه شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود که ۲۸۴ نفر به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به علت شیوع پاندمی کووید ۱۹ داده ها با استفاده از پرسشنامه های الکترونیکی در شبکه های اجتماعی جمع آوری شدند. برای جمع آوری داده ها ابزارهای مقیاس عاطفه مثبت و منفی پاناس (واتسن، کلارک و تلنگن، ۱۹۸۸)، پرسشنامه درد ذهنی اورباخ و میکولینسر (اورباخ و همکاران، ۲۰۰۳) و پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی (گارنفسگی و همکاران، ۲۰۰۱) استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها، روش معادلات ساختاری بکار رفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که اثر غیرمستقیم عواطف مثبت بر درد روانشناختی برابر با ۲۰/۰- است که با توجه به (۶۵/۳-t=) در سطح ۰۵/۰ معنادار بود و اثر غیرمستقیم عواطف منفی بر درد روانشناختی برابر با ۲۶/۰ است که با توجه به (۸۱/۴t=) در سطح ۰۷/۰ معنادار بود. این اثرات غیرمستقیم از طریق میانجی گری راهبردهای تنظیم هیجان صورت می گیرد. بنابراین عواطف مثبت و منفی با میانجیگری راهبردهای تنظیم هیجان بر درد روانشناختی نوجوانان اثر غیرمستقیم دارند. همچنین باتوجه به مقدار (۰۷۰/۰=RMSEA)، می توان نتیجه گیری کرد که مدل مفهومی نهایی از برازش مطلوبی برخوردار است.  نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت درد روان شناختی نوجوانان بر اساس عواطف مثبت و منفی و با میانجی گری تنظیم هیجان برای فعالیت روزمره قابل تبیین است

کلیدواژه ها:

psychological pain ، positive and negative emotion ، cognitive emotion regulation ، درد روان شناختی ، عاطفه مثبت ومنفی ، تنظیم شناختی هیجان