مقایسه احساس تنهایی و سلامت روان در دو گروه افراد دارا و فاقد حیوان خانگی در شهرستان داراب و حومه

امروزه نگه داری حیوانات خانگی در بسیاری از خانواده های ایرانی مرسوم گشته است با توجه به ضرورت بررسی متغیر های روانی در دو گروه دارا و فاقد حیوان خانگی تعداد ۱۰۰ نفر دارای حیوان خانگی و ۹۱ نفر فاقد حیوان خانگی به صورت تصادفی انتخاب گردیده است . هدف از پژوهش حاضر مقایسه احساس تنهایی و سلامت روان در دو گروه دارا و فاقد حیوان خانگی در شهرستان داراب و حومه می باشد. روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی _مقایسه ای می باشد. جامعه اماری این پژوهش ، تمامی افراد دارای حیوان خانگی و افراد فاقد حیوان خانگی شهرستان داراب و حومه تعداد ۱۹۱ نفر می باشد که از این ۱۹۱ نفر ۱۰۰ نفر به صورت مساوی زن و مرد دارای حیوان خانگی و۹۱ نفر زن و مرد فاقد حیوان خانگی بوده اند. دو پرسشنامه ابزار مورد استفاده برای سنجش در این پژوهش بود؛ که شامل پرسشنامه احساس تنهایی دهشیری و پرسشنامه سلامت عمومی جی اچ کیو می باشد. یافته ها حاکی از ان است که بین احساس تنهایی و سلامت روان در دو گروه دارا و فاقد حیوان خانگی تفاوت معناداری وجود ندارد. افرادی که بدون حیوان خانگی زندگی می کنند احساس تنهایی و سلامت روان مشابهی نسبت به افرادی که با حیوان خانگی زندگی می کنند، دارند.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، سلامت روان ، حیوان خانگی .