نقش آسیب جنسی کودکی و اضطراب جدایی در پیش بینی نشانگان شخصیت مرزی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آسیب جنسی کودکی و اضطراب جدایی در پیش بینی نشانگان شخصیت مرزی دانشجویان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان ۱۸ تا ۴۵ ساله دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد بود. نمونه پژوهش شامل ۴۵۱ نفر از دانشجویان بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به خرده مقیاس آسیب جنسی پرسشنامه آسیب دوران کودکی ، خرده مقیاس اضطراب اجتماعی آزمون روابط ابژه- نسخه کوتاه و پرسشنامه شخصیت مرزی پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که قویترین همبستگی بین آسیب جنسی و نشانگان شخصیت مرزی وجود دارد، اما کمترین همبستگی بین اضطراب جدایی و آسیب جنسی وجود دارد. نتایج نشان داد که آسیب جنسی (۱۶ درصد) و اضطراب جدایی (۵ درصد) رویهم ۲۱ درصد از واریانس نشانگان شخصیت مرزی را تبیین می کنند. یافته های این پژوهش از نقش آسیب جنسی و اضطراب جدایی در نشانگان شخصیت مرزی حمایت کرد. توجه به این سازههای روانشناختی ، کاهش عوامل خطرساز مرتبط با آسیب های دوره کودکی ، طراحی برنامه های آموزشی و مداخله ای و کاربرد آنها می تواند نقش مهمی در کاهش نشانگان شخصیت مرزی دانشجویان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب جدایی ، آسیب جنسی ، نشانگان شخصیت مرزی