بررسی رابطه آموزش راهبردهای شناختی و فراشناختی با خلاقیت

هدف اصلی در ارزشیابی، تحرک ذهن دانش آموزان برای کنجکاوی بیشتر و خلق سوالات عمیق تر است، نه حفظ کردن مطالب، عشق به دانستن مهمتر از خوددانستن است، ارزش هر فرد به میزان سوالاتی بستگی دارد که در ذهن خود می پروراند. نه پاسخ هایی که آموخته است. هدف گسترش ذهن است و نه مظروف ذهن . خود رهبری و خودانگیختگی از اصول اساسی در ارزشیابی به شمار می رود، ضمن آن که ارزشیابی در این عرصه فرایندی مستمر است و نه محاکمه ذهنی در پایان کارارزشیابی کیفی با توجه به ویژگی های آن از جمله : توجه به ویژگیهای اجتماعی عاطفی، توجه به عملکرد واقعی دانش آموز، افزایش علاقه به یادگیری، توجه به ارزشیابی مستمر و فرایندی، تعامل بیشتر اولیاء با مدارس در زمینه امور تحصیلی دانش آموز ، ارائه بازخوردهای پیوسته به دانش آموز اولیاء برای بهبود عملکرد دانش آموز تقویت ارتباط عاطفی بین معلم و شاگرد ، از بین رفتن حس حسادت و رقابت کاذب ، افزایش استقلال دانش آموز، خلاقیت و تفکر خلاق بسیار مفید و راهگشا است.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، دبیرستان ، دانش آموزان ، فیزیک .