بررسی رابطه حمایت اجتماعی و عملکرد تحصیلی با خودتنظیمی هیجانی دانش آموزان متوسطه شهرستان بردسکن

عوامل اجتماعی نقش مهمی در پیشرفت تحصیلی دارند. با توجه به نقش عوامل اجتماعی، این مقاله به بررسی رابطه حمایت اجتماعی و عملکرد تحصیلی با خودتنطیمی هیجانی دانش آموزان متوسطه شهرستان بردسکن می پردازد. روش تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد. روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است، برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شده است که حجم نمونه برابر ۱۳۱ نفر برآورد شده است. ابزار اصلی برای کسب داده های تحقیق حاضر پرسشنامه بوده است. پرسشنامه حاوی تعدادی سوال درباره متغیرهای مورد سنجش از جامعه مورد مطالعه است. در این پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد پرسشنامه هوش هیجانی(شوت و همکاران، ۲۰۲۲)، پرسشنامه حمایت اجتماعی(شیائو۱۹۹۴)، پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۹) استفاده شد. این مقاله نشان می دهد نشان می دهد ضریب همبستگی پیرسون محاسبه شده بین حمایت اجتماعی و عملکرد تحصیلی با خودتنظیمی هیجانی به ترتیب(۰/۶۶۱)، (۰/۶۹۰) و (۰/۶۹۳) در سطح الفای ۰/۰۱ معنی داری است( P<۰/۰) لذا H۰ دال بر عدم وجود رابطه بین دو متغیر رد می گردد و H۱دال بر وجود رابطه معنی داری مورد تایید قرار می گیرد بنابراین چنین استنباط می شود که با اطمینان ۹۹% بین حمایت اجتماعی و عملکرد تحصیلی با خودتنظیمی هیجانی دانش آموزان متوسطه شهرستان بردسکن رابطه ی مستقیم و معناداری وجود دارد. نتایج حاکی از اهمیت و نقش هوش هیجانی، و حمایت اجتماعی در ارتقای پیشرفت و عملکرد تحصیلی است که باید مد نظر متخصصان و مسئولان آموزش و پرورش قرار گیرد

کلیدواژه ها:

موفقیت تحصیلی ، حمایت ذهنی ، آموزش و پرورش ، خودکارآمدی