بررسی رابطه طرحواره محرومیت هیجانی و خودشیفتگی با صمیمیت زناشویی در دانشجویان متاهل

هدف این تحقیق بررسی رابطه طرحواره محرومیت هیجانی و خودشیفتگی با صمیمیت زناشویی در دانشجویان متاهل بوده است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت کمی، از لحاظ هدف بنیادی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. با توجه به ماهیت این پژوهش که به دنبال رابطه طرحواره های محرومیت هیجانی و خودشیفتگی با صمیمیت زناشویی در دانشجویان متاهل است، از ضریب همبستگی و روش رگرسیون استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران شمال که درسال تحصیلی ۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند. نمونه این تحقیق را حدود ۱۵۰ نفر از دانشجویان متاهل تشکیل دادند که تعداد نمونه برای دانشجویان متاهل با استفاده از روش نمونه گیری و براساس فرمول کوکران ۱۰۶ نفر محاسبه گردید. در پژوهش حاضر به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها، از نرم افزار آماری SPSS در قالب دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. یافته ها به طور قابل توجهی حاکی از آن است که بین طرحواره محرومیت هیجانی، خودشیفتگی و صمیمیت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد. افرادی که از سطح طرحواره محرومیت هیجانی کمتری برخوردارند می توانند احساسات، رفتار و افکار خود را تحت کنترل در آورده و از علل رفتار مشکل زای خود آگاه شده و به راحتی آن ها را بازشناسی کنند.

کلیدواژه ها:

طرحواره محرومیت هیجانی ، خودشیفتگی ، صمیمیت زناشویی ، دانشجویان متاهل