نقش تعدیل کننده راهبردهای مقابله با استرس در رابطه بین فرسودگی شغلی و عملکرد خانواده

امروزه امروزه استرس به موضوع همگانی تبدیل شده است. وقتی استرس ها به فرد فشار می آورند و اگر فرد نتواند با آنها مقابله کند، بی تعادلی طولانی مدت و فشارهای زیاد ممکن است، نتایج منفی به بارآورد که یکی از این نتایج منفی فرسودگی می باشد. سطح عملکرد بهینه در درون یک خانواده می تواند از طریق تغییرات در شرایط خانواده، تعامل بین استخدام والدین یا شرایط اقتصادی و زندگی خانوادگی، همچنین عوامل بیرونی دیگر که ممکن است محیط خانواده را متاثر سازد، تحت تاثیر قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه راهبردهای مقابله با استرس و فرسودگی شغلی بر عملکرد خانواده بود. نمونه مورد مطالعه از کارمندان بانک ملی بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه راهبردهای مقابله با استرس (لازاروس و فولکمن،۱۹۸۵ )، استفاده شد فرسودگی شغلی (مازلاک، ۱۹۸۱) و پرسشنامه عملکرد خانواده (مسلش و جکسون، ۱۹۸۱) استفاده شد. داده ها با روش آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین فرسودگی شغلی با عملکرد خانواده همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. فرسودگی شغلی توانست ۳۹ درصد واریانس عملکرد خانواده را تبیین کند. در نتیجه فرسودگی شغلی نقش مهمی در عملکرد خانواده دارد. ولی بین راهبردهای مقابله با استرس و عملکرد خانواده رابطه معنادار به دست نیامد. به این ترتیب می توان نتیجه گیری کرد با افزایش و کاهش متغیر فرسودگی شغلی احتمال عملکرد ناسالم و عملکرد سالم خانواده بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

Burn Out ، Family Function ، Coping strategies ، راهبردهای مقابله با استرس ، فرسودگی شغلی ، عملکرد خانواده