مدل سازی فرایند الکتروفنتون در حذف دیازینون از آب های زیرزمینی با استفاده از روش سطح پاسخ

زمینه و هدف: دیازینون یکی مهم ترین آفت کش هایی است که به طور گسترده در کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد. از آن جایی که این ترکیبات، مقاوم به تجزیه بیولوژیکی هستند ورود آن ها به منابع آبی به یک مشکل زیست محیط جدی تبدیل شده است لذا در این مطالعه با فرایند اکسیداسیون پیشرفته الکتروفنتون به بررسی پارامترهای موثر در  حذف دیازینون از آبهای زیر زمینی پرداخته خواهد شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی صورت پذیرفت و تاثیر پارامترهای عملیاتی مهم از جمله غلظت اولیه دیازینون (mg.L-۱۳۰-۱)، pH محلول (۹-۳)، دانسیته جریان (mA.cm-۲۱۰-۱)، زمان واکنش (min۱۵-۲) و مقدار پر اکسید هیدروژن (µL.L-۱۱۰۰-۲۰) مورد بررسی قرار گرفت. بهینه سازی توسط نرم افزار طراحی آزمایش و از روش سطح پاسخ و تحلیل مدل پیشنهادی به روش آنالیز واریانس صورت پذیرفت. یافته ها: راندمان حذف دیازینون تحت شرایط بهینه شامل غلظت اولیه دیازینون mg.L-۱ ۸۸/۶، pH برابر با ۳، زمان ۱۰ دقیقه، دانسیته جریان mA.cm-۲ ۱۸/۸ و میزان پر اکسید هیدروژن µL.L-۱ ۷۸/۸۳ برابر با ۵/۹۸ در صد تعیین شد؛ و در این شرایط میزان مصرف انرژی برابر با kWh.m-۳ ۵۲۴/۰ می باشد. همچنین میزان غلظت دیازینون در آب زیرزمینی µg.L-۱ ۰۵۳/۰±۹۳۴/۰ اندازه گیری شد که مقدار آن بعد از اعمال فرایند الکتروفنتون تحت شرایط بهینه به صفر رسید. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده فرایند الکتروفنتون یک تکنیک کارامد جهت حذف دیازینون و همچنین سایر ترکیبات آلی مقاوم به تجزیه بیولوژیکی از منابع آبی می باشد.

کلیدواژه ها:

Diazinon ، Electro Fenton ، Removal ، Response surface methodology ، Groundwater. ، دیازینون ، الکتروفنتون ، تجزیه ، روش سطح پاسخ ، اکسیداسیون پیشرفته.