بررسی عوامل موثر در بروز اختلالات اضطرابی و اضطراب فراگیر در کودکان شهر بوشهر در سال ۱۳۹۸

زمینه و اهداف: اختلالات اضطرابی، شایعترین اختلال روانی کودکان است؛ که تشخیص زود هنگام آن می تواند اثرات طولانی مدت آن را به حداقل برساند. شیوع قابل توجه اختلالات اضطرابی کودکان در ایران لزوم توجه هر چه بیشتر مدیران و تصمیم گیران حوزه سلامت را در شناسایی عوامل موثر در بروز آن و درمان مناسب آن می طلبد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل موثر در بروز اختلالات اضطرابی و اضطراب فراگیر درکودکان شهر بوشهر می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی است که در سال ۱۳۹۸ در شهر بوشهر انجام شد. جامعه پژوهش، تمام کودکان ۴تا ۶ سال پیش دبستانی و مهدکودک های شهر بوشهر بودند؛که به صورت خوشه ای ، نمونه ای به حجم ۴۲۸ انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه سنجش اضطراب اسپنس (فرم والدین) بود. به منظور توصیف و تجزیه و تحلیل دادهها از روش های آمار توصیفی (فراوانی و درصد) و آمار استبناطی (آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه) در سطح معنیداری ۵ درصد در محیط نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد عواملی نظیر تعداد اعضای خانواده (۰۰۳/۰=P-value)، تحصیلات پدر (۰۰۱/۰=P-value) و مادر (۰۰۱/۰=P-value)، وضعیت اشتغال پدر (۰۳/۰=P-value) و جدایی والدین از یکدیگر (۰۰۲/۰=P-value)، نوع سرپرست (۰۰۱/۰ P-value<) و سابقه رویداد ناخوشایند (۰۰۱/۰ P-value<) در اضطراب فراگیر کودکان موثر است. همچنین در بررسی عوامل موثر برهریک از اختلالات اضطرابی، تحلیل داده ها حاکی از آن بود که در بروز همه اختلالات اضطرابی میزان تحصیلات والدین و سابقه رویداد ناخوشایند و تعداد اعضای خانواده (به جز در جراحات جسمانی) نقش داشته اند.نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش، عوامل اجتماعی و فرهنگی خانواده نقش زیادی در اضطراب کودکان دارد. بنابراین لازم است آموزشهای والدین جهت پیشگیری از ابتلا کودکان به اضطراب، مد نظر سیاستگذاران حوزه سلامت قرار گیرد. نتایج این پژوهش همچنین می تواند در شناسایی کودکان در معرض ابتلا به اختلالات اضطرابی مفید باشد.

کلیدواژه ها:

اختلالات اضطرابی ، اضطراب عمومی ، کودکان ، بوشهر