مقایسه حالات عاطفی آرمانی و واقعی در افراد وابسته به مواد افیونی و غیر معتادان و رابطه آنها با ویژگی های شخصیت

چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی حالات عاطفی واقعی و آرمانی در دو گروه وابسته به مواد افیونی و غیرمعتاد و نیز رابطه آنها با ویژگی های شخصیتی در دو گروه مذکور انجام شد. پژوهش از نوع پس رویدادی است و جامعه آماری آن متشکل است از کلیه افراد وابسته به مواد افیونی که در سال ۱۳۹۱ به مراکز خودمعرف ترک و بازتوانی اعتیاد شهر تهران مراجعه کرده بودند. نمونه پژوهش از ۳۰ نفر از این معتادان به مواد افیونی تشکیل می شود. گروه غیرمعتادان نیز ۳۰ نفر هستند که پس از آنکه با گروه معتاد به لحاظ سن، همتاسازی گردیدند، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. هر دو گروه به شاخص ارزیابی عاطفه (AVI) و پرسشنامه سرشت و منش (TCI) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و MANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بین این دو گروه در تمامی خرده مقیاس-های AVI آرمانی، به جز خرده مقیاس HA، و نیز خرده مقیاس های P، LA، و N در پرسشنامه AVI واقعی، و همچنین در خرده مقیاس های NS ،RD و SD از پرسشنامه شخصیت TCI تفاوت معناداری در سطح اطمینان ۰/۹۵ وجود دارد. همچنین، در غیرمعتادان، بین تمامی خرده مقیاس های مشابه AVI واقعی و آرمانی همبستگی معناداری وجود دارد. به جز بین دو خرده مقیاس LAN و HAN. بین هیچ کدام از خرده مقیاس های مشابه در گروه معتادان همبستگی معناداری دیده نمی شود. به این ترتیب، بین افراد وابسته به مواد افیونی و افراد غیر معتاد از نظر حالات عاطفی واقعی، آرمانی و برخی ویژگی های شخصیتی تفاوت وجود دارد.