اثربخشی مقابله درمانگری بر کاهش مشکلات عاطفی رفتاری کودکان پیش دبستانی و تنیدگی مادران آنها

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر درمان مبتنی بر مقابله درمانگری بر پیشگیری از تنیدگی مادران و کاهش مشکلات عاطفی رفتاری کودکان پیش دبستانی است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان ۶-۳ ساله ای است که در پاییز ۱۳۹۳-۱۳۹۲، در شهرستان شاهین دژ، تحت آموزش در مهدکودک های خصوصی زیر نظر سازمان بهزیستی بودند. مقیاس تنیدگی والدین در نمونه ۲۰۰ نفری از مادران اجرا شد و ۵۱ نفر از مادرانی که نمره های بالایی در مقیاس تنیدگی والدینی داشتند به تصادف در دو گروه آزمایشی (۲۶ نفر) و کنترل (۲۵ نفر) قرار گرفتند و به پرسشنامه مشکلات عاطفی رفتاری کودکان پاسخ دادند. مادران گروه آزمایش در ۱۲ جلسه درمان مبتنی بر مقابله درمانگری شرکت کردند و سپس، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مقابله درمانگری، در شاخص تنیدگی مادران در گروه آزمایش از نظر آماری کاهش معناداری پدید آورده است و کودکان گروه آزمایش از کودکان گروه کنترل، مشکلات عاطفی رفتاری کمتری نشان دادند.