موجبات وضو عندالفریقین

دراین این مقاله  موجبات وضو نزد فریقین مورد بحث قرار گرفته است، ونواقض به معنای فاسد شدن چیزی است که به سامان رسیده است وبه آن، حدث هایی که وضو را باطل کرده و موجب آن می شوند،نواقض می گویند.وضو، به معنی"پاکیزگی" است ودرفقه به معنای شستن صورت ودست ومسح سر وپاها می باشد طبق دستوری شارع مقدس. وضو، عملی برای رسیدن به طهارت معنوی و مقدمه برای برخی عبادات؛ مانند نماز  است. گرچه فریقین؛ شیعه و سنی، در اصل وجوب آن و مواضعی که باید شسته شود، نظرات مشترک دارند، لیکن در  فرایض، نواقض و...  همچنین در شیوه و روش انجام  و محدوده اعضای وضو و چگونگی مسح ونواقض وضوء اختلاف آراء و نظریات وجود دارد. ااین مقاله  بر آن است که نواقض وضوء در نزد فریقین را از جهت فقهی بررسی کرده و موارد اختلاف و اشتراک فریقین را مستدل بیان کند. در سیر بحث حاضر، دیدگاه فریقین، همراه با ادله، بدون هیچگونه داوری بیان گردیده است، تا اهل نظر و انصاف با مطالعه آن، به داوری بنشینند ونظر صحیح  را برگزینند. ونواقضی را که فقهای اسلامی برای وضو ذکر کرده اند عبارتند از: بول ،غائط ،باد، مذی، زوال عقل، منی،لمس نزدشافعیه، قی نمودن نزد حنابله، خون و خون آبه، قهقهه، لحم جزور و خون استحاضهکه موارد فوق نزد فریقین ازموانع وضو است.

کلیدواژه ها:

وضو ، اسباب ، نواقض ، فریقین