مقایسه استفاده از پیش تیمارهای فیزیکی، شیمیایی و آنزیمی در کاهش میزان آکریلامید چیپس سیب زمینی ارقام آگریا و لیدی رزتا

در واریته های مختلف سیب زمینی میزان غلظت آسپاراژین، گلوکز و فروکتوز متفاوت بوده که این تفاوت ها می تواند یکی از دلایل مهم و قابل توجه برای اختلاف در میزان اکریلآمید تشکیل شده طی فرآیند حرارتی باشد. در این تحقیق روش های مختلف پیش تیمار شامل بلانچینگ در دمای ۸۰ درجه سلسیوس به مدت ۱۰ و ۱۵ دقیقه، غوطه وری در محلول حاوی آنزیم L-آسپاراژیناز با دو غلظت ppm۴ و ۸ و غوطه وری در محلول اسید استیک ۱/۰ و ۵/۰ مولار به منظور کاهش پیش سازهای اکریلامید در دو رقم سیب زمینی آگریا و لیدی رزتا مورد بررسی قرار گرفتند. آن گاه پس از سرخ شدن برش های سیب زمینی تیمار شده در دمای ۱۸۰ درجه سلسیوس، میزان اکریلامید نمونه ها اندازه گیری گردید. با توجه به نتایج تاثیر نوع رقم و روش پیش تیمار بر میزان اکریلامید تشکیل شده معنی دار بود. تیمار فرآیند شده با ppm ۸ آنزیم L- آسپاراژیناز در رقم آگریا حاوی کمترین میزان اکریلامید بود اما بیشترین مقدار در شاهد و رقم لیدی رزتا مشاهده شد که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشت. با توجه به نتایج، رقم آگریا نسبت به رقم لیدی رزتا برای تهیه چیپس سیب زمینی مناسب تر تشخیص داده شد و استفاده از آنزیم L-آسپاراژیناز نقش موثر تری در کاهش میزان اکریلامید در فرآورده سرخ شده نهایی داشت.

کلیدواژه ها:

اکریلامید ، چیپس سیب زمینی ، آنزیم L- آسپاراژیناز ، بلانچینگ ، اسید استیک