استفاده از آب پنیر بعنوان محیط کشت جایگزین در تولید جلبک دونالیلا سالینا

هدف این تحقیق بررسی اثر غلظت های مختلف آب پنیر و محیط کشت والنه جهت تولید بیومس Dunaliella salina و ارزیابی خصوصیات بیوشیمیایی آن بود. بدین منظور سه فاکتور شامل غلظت محیط کشت والنه (صفر تا ۵۰ میکرولیتر)، درصد آب پنیر (صفر تا ۵ درصد) و زمان گرمخانه گذاری (صفر تا ۱۴ روز) در قالب طرح باکس بانکن شامل ۱۷ نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش درصد آب پنیر و همچنین محیط کشت والنه، تراکم سلولی افزایش یافت ولی این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود (۰۵/۰

کلیدواژه ها:

دونالیلا سالینا ، آب پنیر ، محیط کشت والنه ، بیومس ، کلروفیل