بررسی اثر روش استخراج با حلال های آب و اتانول بر ویژگی های ضد اکسایشی و ضدمیکروبی عصاره برگ به لیمو

در این مطالعه، عصاره های آبی و اتانولی برگ به لیمو به کمک روش ماسراسیون استخراج گردید. محتوای فنول کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی اکسیدانی (بر پایه مهار رادیکال های آزاد DPPH و ABTS و احیای آهن به روش FRAP) و ظرفیت ضدمیکروبی (بر اساس روش های دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی) عصاره ها در شرایط برون تنی بررسی شد. محتوای فنول کل (به ترتیب  mg GAE/g ۵۵/۷۲ و ۳۲/۶۰) و فلاونوئید کل (به ترتیب  mg QE/g ۵/۴۰ و ۲۵/۳۲) عصاره اتانولی بالاتر از عصاره آبی بود. نتایج فعالیت آنتی اکسیدانی نشان داد که عصاره اتانولی کارایی بهتری در مهار رادیکال های آزاد DPPH (mg/ml ۴/۴۵ در برابر mg/ml ۵/۵۲) و ABTS (mg/ml ۴۸/۴۱ در برابر mg/ml ۶۵/۴۷) و ظرفیت احیاء کنندگی (μmol Fe/g ۱/۱۵ در برابر μmol Fe/g ۲/۱۲) در مقایسه با عصاره آبی دارد. نتایج اثر ضدمیکروبی بر میکروارگانیسم های پاتوژن (اشرشیا کلی، سالمونلا تیفی، استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس پیوژنز و کاندیدا آلبیکنس) نشان داد که باکتری های گرم مثبت نسبت به انواع گرم منفی در برابر عصاره برگ به لیمو حساس تر می باشند و اثر عصاره اتانولی بارزتر بود. مطابق نتایج، عصاره آبی و اتانولی برگ به لیمو را می توان بعنوان عامل نگهدارنده طبیعی و به منظور کنترل فرایند اکسیداسیون و رشد میکروارگانیسم های پاتوژن معرفی نمود.

کلیدواژه ها:

Lippia citriodora ، Ethanolic and aqueous extract ، Antimicrobial effect ، Antioxidant activity ، Bioactive compound. ، به لیمو ، عصاره اتانولی و آبی ، اثر ضدمیکروبی ، فعالیت آنتی اکسیدانی ، ترکیب زیست فعال.