اثربخشی هنر درمانی بر کارکردهای اجرایی مردان مبتلا به اختلال دوقطبی شهرستان شهرکرد

این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی هنردرمانی (موسیقی درمانی، تئاتر درمانی و نقاشی درمانی) بر کارکردهای اجرایی مردان مبتلا به اختلال دوقطبی شهرستان شهرکرد انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود که با طرح پیش آزمون پسآزمون با گروه کنترل به مرحله اجرا درآمد. به صورت نمونه گیری در دسترس تعداد ۶۰ نفر از بیماران مرد دارای اختلال دوقطبی شهرستان شهرکرد انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش (موسیقیدرمانی، تئاتر درمانی و نقاشی درمانی) و یک کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرار داده شدند و پرسشنامه های کارتهای ویسکانسین را تکمیل کردند. سپس هر یک از گروه های آزمایش طی ۱۴ جلسه (هر جلسه ۴۵ دقیقه) سه بار در هفته تحت مداخلات درمانی قرار گرفتند، در حالیکه گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. نتایج نشان داد که ارائه آموزش در افزایش کارکرد اجرایی گروه آزمایش موثر بود .(P< ۰/۰۵) ضریب تاثیر متغیر کارکرد اجرایی ۰/۴۸۸ به دست آمد. نتیجه گیری شد که ارائه آموزش هنردرمانی بر افزایش کارکرد اجرایی بیماران دارای اختلال دوقطبی شهرستان شهرکرد تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش هنر درمانی ، کارکرد اجرایی بیماران دوقطبی.