گردشگری سبز از منظر توسعه پایدار

امروزه صنعت گردشگری در دنیا یکی از منابع مهم درآمد و ازجمله عوامل موثر بر تبادلات فرهنگی بین کشورهاست و به عنوانگسترده ترین صنعت خدماتی جهان جایگاه ویزه ای دارد؛ آزاین رو بسیاری از کشورها در رقابتی نزدیک و فشرده در پی افزایشبیش آزپیش منافع و عواید خود از این فعالیت بین المللی هستند. رویکردهای مختلفی در راستای مدیریت گردشگری در مناطق مختلفوجود دارد که یکی از مهم ترین این رویکردهاء گردشگری سبز است. گردشگری سبز رویکردی نوین در راستای اهداف پایداری است.حمایت از محیط زیست و رفتار جامعه محور ازجمله مهم ترین شاخص هایی است که در این رویکرد به آن تاکید می شود. تفاوتگردشگری پایدار با گردشگری معمول در این است که گردشگری سنتی لزوما برای افزایش حفاظت یا آموزش برنامه ریزی نمی شود،به نفع جامعه محلی نیست و می تواند به سرعت به یک محیط شکننده آسیب برساند. درنتیجه می تواند همان منابع و فرهنگ هایی راکه به آن ها وابسته است نابود کند یا به طور غیرقابل تشخیصی تغییر دهد. در مقابل، گردشگری پایدار عمدتا از ابتدا برای بهره مندیساکنان محلی، احترام به فرهنگ محلی، حفظ منابع طبیعی و آموزش گردشگران و ساکنان محلی برنامه ریزی شده است. گردشگریپایدار می تواند سودی مشابه گردشگری معمولی داشته باشد. اما عمده این سود در اختیار جامعه محلی است و می تواند از منابع طبیعیو فرهنگ منطقه محافظت نماید.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، گردشگری سبز ، پایداری