تفکر محوری و پژوهشگری در آموزش

در این نوشتار، آسیبهای کم توجهی به تفکر و اندیشیدن در نظام آموزشی، و نیز تبدیل شدن فکر نکردن به یک فرهنگ در جامعه تبیین میشود و بازگشت به آموزشهای تفکر محور مورد تاکید است. عناصر لازم که زمینه را برای اندیشیدن و واداشتن به تفکر فراهم میکند، مانند: آگاهی و دانایی، سکوت و کم حرفی، خلوت و درنگ و ارج گذاردن به روشهای تفکرساز، نیازمند توجه بیشتر است. در متون دینی، اندیشیدن و تفکر کردن جایگاه و منزلتی بس بزرگ دارد و دارای دستاوردهای ارجمند است که میتواند پشتوانهای استوار و محکم برای این رویکرد باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، پژوهش ، عناصر اندیشه ، آثارتفکر