ارزیابی فعالیت ضدقارچی اسانس اناریجه بر آسپرژیلوس نایجر (کپک سیاه) و بوتریتیس سینه را (کپک خاکستری) عامل فساد میوه انگور: مطالعه در شرایط آزمایشگاهی

در حال حاضر افزایش آگاهی مردم نسبت به سلامت و خواص تغذیه­ای محصولات کشاورزی و فراورده­های آن­ها، و از سویی دیگر عوارض ناشی از سموم شیمیایی و نگهدارنده­های سنتزی تقاضا برای مصرف مواد غذایی تازه و عاری از مواد نگهدارنده شیمیایی و سنتزی را دوچندان نموده است. اناریجه گیاهی از خانواده چتریان است و بومی بخش­هایی از مناطق مرکزی و شمالی ایران می­باشد. برای ارزیابی فعالیت ضدقارچی اسانس اناریجه از روش­های دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی (ماکرودایلوشن براث و رقت آگار) و حداقل غلظت کشندگی استفاده شد. نتایج نشان داد که اسانس اناریجه به خوبی توانست از رشد سویه­های قارچی عامل فساد سیاه و خاکستری انگور در شرایط آزمایشگاهی جلوگیری کند. نتایج نشان داد قطر هاله بازدارندگی در روش دیسک دیفیوژن آگار برای سویه­های قارچی آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه­را به ترتیب ۵۰/۱۵ و ۳۰/۱۳ میلی­متر بود. نتایج اثر ضدقارچی در روش چاهک آگار به مراتب هاله بازدارندگی بزرگتری نسبت به روش دیسک دیفیوژن از خود نشان داد. حداقل غلظت کشندگی برای سویه­های قارچی آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه­را به ترتیب ۶۴ و ۲۵۶ میلی­گرم بر میلی­لیتر بود. حداقل غلظت کشندگی اسانس اناریجه برای هر دو سویه آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه­را نسبت به حداقل غلظت مهارکنندگی بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

Froriepia subpinnata ، Aspergillus niger ، Botrytis cinerea ، Inhibition zone diameter. ، اناریجه ، آسپرژیلوس نایجر ، بوتریتیس سینه را ، قطر هاله بازدارندگی.