مطالعه ساختار بیوشیمیایی وخواص آنتی باکتریایی همولنف جنس نر و ماده میگو ی آب شیرین (Macrobrachium nipponense)

هدف از مطالعه حاضر شناسایی ساختار بیوشیمیایی همولنف میگوی آب شیرین (Microbrachium nipponense) و بررسی فعالیت ضد باکتریایی آن در دوزهای مختلف بر روی چند سویه پاتوژن می باشد. بدین منظور ۸۰ عدد میگوی  آب شیرین  با میانگین طولی ۱۲/۰±۸/۱ سانتی متراز تالاب انزلی جمع آوری گردید.پس از جداسازی جنس های نر و ماده از یکدیگر، نمونه گیری از طریق سینوس شکمی صورت گرفته وساختار همولنف جمع آوری شده با روش الکتروفورز وآنالیزFTIR  تعیین گردید. فعالیت ضد باکتریایی پروتیئن همولنف وهمولنف میگوها بر علیه ۵ سویه باکتریایی پاتوژن( ویبریوکلره، اشریشیا کلای، استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوبتیلیس، کلبسیلاپنومونه) در دوزهای ۲۵ تا ۱۰۰ میکروگرم بر لیتر به روش انتشار از دیسک مورد مطالعه قرار گرفت. در الگوی الکتروفورتیک همولنف میگوهای نر و ماده حضور پروتئینهایی با وزن مولکولی بین KD ۱۰۰-۲۲  مشاهده گردید. ساختار همولنف براساس آنالیز  FTIR شامل ساختارهای منظم ونامنظم دوم پروتئینها است. تفاوت معنی داری بین پروتیئن های همولنف در جنس نر و ماده در قدرت باکتری کشی آنها نسبت به سویه های مختلف مشاهده نشد (۰۵/۰همولنف جنس نر و جنس ماده مشاهده گردید (۰۵/۰همولنف جنس نر برعلیه سویه های استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوبتیلیس و ویبریو کلره مشاهده شد. در صورتی که کمترین میزان فعالیت ضد باکتریایی را همولنف در جنس ماده بر علیه سویه های باسیلوس سوبتیلیس و اشریشیا کلای با قطر عدم هاله رشد ۱۲/۰± ۹/۵ و ۶/۵±۰۸/۰ میلی متر نشان داد. نتایج این تحقیق نشان دادند که همولنف میگوی آب شیرین از فعالیت ضد باکتریایی مناسبی برخوردار است و می تواند جایگزینی برای داروهای شیمیای با خواص آنتی بیوتیکی باشد.

کلیدواژه ها:

فعالیت ضدباکتریایی ، همولنف ، الکتروفورز ، میگو ، انتشار از دیسک