تاثیر نظام نوین آموزشی عصرقاجار برشیوه ی تاریخ نگاری ایرانیان
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در آموزش تاریخ، دوره: 3، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 34
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RHI-3-1_002
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402
چکیده مقاله:
تا قبل از دوره قاجار و به طور مشخص تا آستانه انقلاب مشروطه، شیوه مرسوم تاریخ نگاری در کشور ایران، سنتی و مشتمل بر تاریخ نقلی بود. در نظام آموزشی سنتی نیز درسی با عنوان درس تاریخ و کتب درسی تاریخ در مکتبخانه ها وجود نداشت. کم کم با تاسیس مدارس جدید وتالیف کتب درسی تاریخ برای دانشآموزان و تحصیل دانشجویان ایرانی در رشته تاریخ و همچنین آشنایی ایرانیان با متون تاریخی اروپاییان که به زبان فارسی ترجمه میشد، تحولی در تاریخ نگاری ایرانیان نیز آغاز شد. مقاله حاضر پژوهشی با تکیه بر بررسیهای اسنادی و کتابخانهای و استفاده از روش تحلیلی و توصیفی است که در پاسخ به سوال «کدام عامل در اشاعه تاریخ نگاری نوین در ایران موثرتر بود؟» نشان میدهد رواج تاریخ نویسی نوین در ایران، بیش از هر چیز ناشی از رواج آموزش نوین به تقلید از اروپا و آشنایی با روشهای نوین تاریخ نگاری از طریق ترجمه کتب تاریخی و نوشتههای اروپاییان در ایران بود. گرچه همپای گسترش شیوه نوین تا سالها استفاده از روش سنتی نیز همچنان ادامه داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فروزان ادیب فر
گروه آموزش تاریخ ، دانشگاه فرهنگیان ،صندوق پستی ۸۸۹-۱۴۶۶۵ ، تهران ، ایران.