تدوین چارچوب راهبردی به منظور عملیاتی نمودن توسعه کمی و کیفی بیمه های سلامت در راستای تحقق ماده ۹ سیاست های کلان سلامت ابلاغ شده توسط مقام معظم رهبری

چکیده مقدمه: مهم ترین اهداف بیمه های سلامت ایجاد پوشش همگانی، حفاظت مالی شهروندان در برابر هزینه های سلامت، مشارکت عادلانه و متناسب مردم و تامین مالی نظام سلامت می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی مداخلات به منظور دستیابی به سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری و بند ۹ آن یعنی توسعه کمی و کیفی بیمه های سلامت در سال ۱۳۹۶ صورت گرفت. روش کار: مطالعه حاضر در دو مرحله و چهار مرحله صورت گرفت. ابتدا با استفاده از مرور منابع و بررسی اسناد و قوانین مربوطه، مداخلات مربوط به توسعه کمی و کیفی بیمه های سلامت شناسایی شدند. در مرحله دوم و به منظور دسته بندی نمودن و توافق بر روی راهکارهای حاصل شده از میز گرد کارشناسی استفاده شد؛ در مرحله سوم با استفاده از تکنیک CVR ضرورت وجود هر یک از عوامل با استفاده از پرسشنامه خودساخته مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله چهارم مداخلات تعیین شده با استفاده از تکنیک آنتروپی شانون و مدل وزن دهی ساده اولویت بندی شدند. یافته ها: مهم ترین مداخلات اولویت بندی شده براساس ۷ بند موجود در ماده ۹ سیاست های کلان، عبارت بودند از: افزایش پوشش موثر خدمات از طریق تامین بیمه برای افراد فاقد بیمه و اختصاص بیمه به اتباع خارجی، حمایت از بیماران صعب العلاج و دارای بیماری های خاص با همکاری سازمان بهزیستی، تعیین استانداردهای ارائه خدمات توسط بیمه های پایه و تکمیلی، به کارگیری ارزیابی فناوری در تعیین بسته خدمات سلامت، به کارگیری قوانین و مقررات در جهت رقابتی شدن بازار بیمه های تکمیلی، اصلاح ارزش نسبی خدمات از طریق سازمان های ذی نفع و به کارگیری نظام پرداخت ترکیبی سرانه و پاداش در سطح اول ارائه خدمات. نتیجه گیری: به منظور اجرای مداخلات پیشنهادی در راستای اجرای پوشش همگانی سلامت، این امر نیازمند تعامل و ارتباط همه جانبه بین سازمان های ذی نفع با وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی می باشد که اقدامات ذیل در این راستا پیشنهاد می شود: بانک اطلاعات جامع و تبادل الکترونیک اسناد به عنوان زیرساخت های اساسی مورد نیاز نظام بیمه های درمانی می باشد. ایجاد دستورالعمل واحد در پرداخت به ارائه دهندگان به طوری که باعث افزایش کیفیت خدمات توسط ارائه دهندگان شده و از ارائه خدمات اضافی و تقاضای القایی جلوگیری کند، می تواند به عنوان یکی از مداخلات اساسی در جهت توسعه کمی و کیفی بیمه های سلامت موثر واقع شود. در نهایت ایجاد کارگروه ویژه و متخصص به منظور تدوین بسته خدمات پایه براساس گروه های هدف باید مد نظر سیاست گذاران قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Health Insurance ، Operational Framework ، General Health Policies ، بیمه های سلامت ، چارچوب راهبردی ، سیاست های کلی سلامت