بررسی تابع تقاضا و تحلیل رفتار خانوارهای شهری ایران و برآورد کشش های قیمتی و درآمدی دهک های هزینه ای طی دوره ۱۳۹۶- ۱۳۷۶

چکیده گسترده معرفی: بررسی مخارج مصرفی خانوارها و ارزیابی رفتار آن­ها در هر اقتصادی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است که می­تواند ضمن آشکار نمودن نتیجه اجرای سیاست­های گذشته، نقشه راهی برای سیاست­گذاری­های دولت در سطح اقتصاد خرد باشد. با توجه به تنوع الگوی مصرف خانوارها و اهمیت چگونگی اختصاص درآمد محدود خانوار به کالاها و خدمات مختلف، بررسی رفتار مصرفی خانوارها، با استفاده از برآورد میل نهایی به مصرف فرامعیشتی و کشش های قیمتی و درآمدی، جایگاه ویژه ای در سیاست گذاری­های اقتصادی دارد. لذا تحلیل تابع تقاضا و بررسی کشش های آن ضروری است. در این راستا هدف این مقاله بررسی رفتار مصرفی خانوارهای شهری و بررسی وضعیت گروههای مختلف کالایی اعم از جانشین و مکمل بودن در قبال یکدیگر می باشد.   متدولوژی: این پژوهش با استفاده از اطلاعات خانوارهای شهری کشور طی ­سال­های (۱۳۹۶-۱۳۷۶) و با بهره گیری از سیستم مخارج خطی (LES) و استفاده از تکنیک اقتصادسنجی رگرسیون به ظاهر نامرتبط (SUR) به اندازه­گیری پارامترهای تابع تقاضا و محاسبه کشش­های قیمتی و درآمدی تابع تقاضای مصرفی ایران به تفکیک در قالب ۸ گروه کالایی پرداخته است. در دستگاه معادلات به ظاهر نامرتبط ابتدا هر یک از معادلات به روش [۱]OLS برآورد شده و پس از به دست آمدن پسماندها، برآوردی از ماتریس واریانس کوواریانس جملات اختلال ساخته می­شود. سپس ضرایب معادله به روش [۲]GLS تخمین زده می­شوند.   یافته­ها: هر گونه رشد درآمد خانوارهای شهری، (پس از کسر مخارج حداقل معاش) ابتدا منجر به تقاضای بیشتر از گروه مسکن، سوخت و روشنایی می­گردد و سپس به سایر گروه­های کالایی اختصاص می­یابد. بدین ترتیب، پس از گروه کالایی مسکن و انرژی به ترتیب گروه­های کالایی خوراکی­ها، حمل و نقل، کالاهای متفرقه، بهداشت و درمان، پوشاک، لوازم خانگی و تفریح و امور فرهنگی بیش­ترین اولویت را برای اختصاص مخارج فرامعیشتی در بین خانوارهای شهری دارند. هم­چنین، کم­ترین سهم به گروه تفریح، امور فرهنگی و تحصیل با سهم هزینه نهایی ۰۴۴/۰ تعلق دارد.   نتیجه:  نتایج پژوهش نشان می­دهد که در اقتصاد ایران طی سال­های ۱۳۷۶ تا ۱۳۹۶، بطور متوسط، گروه مسکن و انواع انرژی­ها (آب، برق، گاز و ...) با ضریب حدود ۳۴ درصد بیش­ترین میل نهایی به مصرف حداقل معاش را دارد. پس از مسکن، گروه­های کالایی خوراکی­ها و حمل و نقل به ترتیب با ضریب ۱۹ و ۱۵ درصد در اولویت­های بعدی تمایل خانوارها به اختصاص یک واحد اضافی از درآمد خود به گروه­های مختلف کالا و خدمات قرار دارند. بنابراین، در طول ۲۰ سال اخیر، سه گروه کالایی مذکور بطور متوسط نزدیک به ۷۰ درصد دغدغه (تمایل) خانوارهای شهری ایران جهت تخصیص مازاد درآمد را شکل می­دهند. از آنجا که ایران به عنوان کشوری در حال توسعه شناخته می­شود، لذا این نتیجه مطابق با واقعیت­های اقتصاد ایران می­باشد. البته باید با برنامه­ریزی­های صحیح و هدفمند بتوان در آینده نزدیک، با رفع یا تعدیل این دغدغه­ها، این نتایج را به نفع سایر گروه­های کالایی و خدماتی که از نظر توسعه و پیشرفت مهم می­باشند (از جمله تحصیل و بهداشت) تغییر داد.  نتایج پژوهش حاکی از منفی بودن کشش­های قیمتی خودی می­باشد که گویای حاکمیت قانون تقاضا بر تقاضای کالاهای مصرفی است؛ به عبارت دیگر، طبق تئوری اقتصاد خرد انتظار می­رود که با افزایش قیمت کالا یا خدمت، با فرض ثابت بودن سایر شرایط، مقدار تقاضا برای آن کالا یا خدمت کاهش یابد.. نتایج کشش­های متقاطع قیمتی نیز نشان می­دهد که رابطه مکملی بین گروه­های کالایی وجود دارد که نشا­­­­­ندهنده آن استکه در سبد مصرفی خانوارهای شهری ایران در سال ۱۳۹۶ تنوع کالایی و خدماتی زیادی وجود ندارد تا بتوان با تغییر قیمت­ها کالاها یا خدمات را جانشین­ یکدیگر نمایند. همچنین طبق نتایج، گروه خوراکی­ها و آشامیدنی­ها و گروه مسکن و انواع انرژی­ها کالاهایی ضروری برای خانوار محسوب می شوند.  گروه کالایی بهداشت و درمان یک کالای نرمال می­باشد و سایر گروه­های کالایی جزو کالاهای لوکس می­باشند.       [۱] Ordinary Least Squares [۲] Generalized Least Squares

کلیدواژه ها:

سیستم مخارج خطی ، خانوارهای شهری ، کشش قیمتی ، کشش درآمدی ، رگرسیون به ظاهر نامرتبط