تجربه عرفانی، نظریه عرفانی، عمل عرفانی

در این مقاله، پیتر مور علاوه بر زمینه سازی برای رویکرد هرمنوتیکی و معرفت شناسانه به مجموعه گزارشهای عرفانی، دو هدف اصلی را دنبال می کند: یکی تشخیص و طبقه بندی خصایص پدیده شناسانه تجربه عرفانی و دیگری پژوهش در منزلت هستی شناسانه و معرفت شناسانه این تجربه. اهمیت این مقاله نیز از دو جهت است: یکی طرح دقیق مباحث فلسفی و دیگری تلاش برای به دست دادن شرح پدیده شناسانه دقیقتر برای فهم و تحلیل بهتر داده های خام تجربه عرفانی. علاوه بر این، تلاش مولف بر آن است تا نشان دهد که تلاشهای پیشین برای ارائه چهارچوبی معرفت شناسانه برای مطالعه عرفان از دقت مفهومی کافی برخوردار نیست. چهارچوبی که بدون آن همه مدعیات مربوط به وجود هسته مشترک در تجارب عرفانی بی اساس می شود.