بررسی اثر سامانه های آبیاری بر عملکرد، اجزاء عملکرد و بهره وری مصرف آب در سه ژنوتیپ گندم در استان کرمانشاه

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر سامانه های آبیاری بر عملکرد، اجزاء عملکرد و بهره وری مصرف آب در سه ژنوتیپ گندم در سازمان جهاد دانشگاهی کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی شامل روش آبیاری شامل بارانی و تیپ و کرتهای فرعی ارقام گندم بهاران، رخشان و حیدری بود. بر اساس نتایج تحلیل آماری روش آبیاری، بر صفات ارتفاع بوته، عملکرد دانه، عملکرد زیستتوده و بهره وری مصرف آب دارای اثر بودند، اثر ارقام کشت شده نیز در صفات عملکرد دانه، عملکرد زیست توده ، بهره وری مصرف آب و ارتفاع بوته معنی دار بود. عملکرد دانه در ارقام بهاران، رخشان و حیدری به ترتیب در روش آبیاری تیپ ۹۴۵۸، ۸۹۳۷ و ۷۸۸۰ و در روش آبیاری بارانی ۷۸۷۷، ۶۸۸۷ و ۶۵۳۹ کیلوگرم در هکتار بود. به ترتیب بیش ترین و کم ترین بهره وری مصرف آب با مقادیر ۱۳/۲ و ۰۳/۱ کیلوگرم بر متر مکعب در تیمارهای آبیاری تیپ رقم بهاران و آبیاری بارانی رقم حیدری مشاهده شد. نتایج نشان داد که استفاده از روش آبیاری تیپ نسبت به روش آبیاری بارانی در ارقام بهاران، رخشان و حیدری به ترتیب سبب افزایش ۰۷/۲۰، ۷۶/۲۹ و ۵۰/۲۰ درصدی عملکرد محصول می شود. لذا با توجه به کمبود آب و اهمیت تولید بیشتر محصولات کشاورزی، استفاده از روش های نوین آبیاری میکرو همانند روش تیپ نسبت به روش آبیاری ماکرو در ارقام گندم مخصوصا رقم بهاران در استان کرمانشاه پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

آبیاری تیپ ، آبیاری بارانی ، ارقام گندم ، عملکرد