بررسی اثر آنتی اکسیدانی گاما-اوریزانول بر تکوین رویان گوسفند در آزمایشگاه

پژوهش های دو دهه گذشته در حوزه تولید آزمایشگاهی رویان در نشخوارکنندگان، سعی در به حداکثر رساندن تعداد رویان تکوین یافته و افزایش کیفیت بلاستوسیست های تولیدی دارد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آنتی اکسیدانی گاما-اوریزانول در محیط کشت رویان گوسفند می پردازد. بدین منظور تخمدان های گوسفند از کشتارگاه جمع آوری شد و سپس تخمک ها از فولیکول های ۲ تا ۶ میلیمتری آسپیره شده و پس از شست و شو و طی کردن مراحل بلوغ و لقاح درون آزمایشگاهی، در قطرات محیط کشت معمول و محیط غنی شده با ۵ میکرومولار گاما-اوریزانول کشت داده شدند. ارزیابی تکوین رویان های حاصله نشان داد که نرخ تسهیم و بلاستوسیست در گروه درمان بالاتر از گروه کنترل بود (۰.۰۵P<)، اگرچه تفاوت معنی داری در تعداد بلاستوسیست های اولیه، منبسط شده، تفریخ شده وتعداد کل سلول های رویانی وجود نداشت. بیان ژن های BAX و Caspase-۹ در گروه درمان نسبت به گروه کنترل کاهش (۰۵/۰P<) یافت هرچند بیان ژن های BCL-۲، NRF۲، SOD و CAT در بین گروه ها اختلاف معنی داری نداشت. به طور خلاصه افزودن گاما-اوریزانول به محیط کشت در طی IVC رویان گوسفند، با افزایش فعالیت آنتی آپوپتوزی در بلاستوسیست ها، نرخ تسهیم و بلاستوسیست کل را افزایش می دهد و کارایی فرایند تولید آزمایشگاهی رویان گوسفند را بالا می برد.

کلیدواژه ها:

گوسفند ، رویان ، گاما-اوریزانول ، آنتی اکسیدان