مطالعه جریان انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی تولید محصولات یونجه و ذرت علوفه ای با منابع مختلف تامین آب (مطالعه موردی: دشت قزوین)
محل انتشار: فصلنامه علوم محیطی، دوره: 21، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJS-21-3_001
تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: مصرف انرژی در بخش کشاورزی، رشد سریعتری را نسبت به سایر بخش های اقتصاد کشاورزی تجربه کرده است. در کشورهای در حال توسعه، میزان قابل توجهی از انرژی برای تولید و امنیت غذایی مصرف می شود. مصرف انرژی در بخش کشاورزی منجر به انتشار گازهای گلخانه ای و آلاینده های محیط زیستی شده است که عواقبی مانند گرمایش جهانی و تغییر اقلیم را در پی دارد. مصرف انرژی در ایران سه برابر میانگین جهانی است. تجزیه و تحلیل جریان انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در بوم نظام های کشاورزی می تواند از طریق بهینه سازی عملیات تولید به کاهش اثرات محیط زیستی کمک کند. دشت قزوین در ایران یکی از دشت های مهم کشاورزی است که در کنار استفاده از آب زیرزمینی، بزرگترین شبکه کانال کشی آبیاری و زهکشی در ایران را دارا است. در پژوهش حاضر، جریان انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی تولید یونجه و ذرت علوفه ای در دو سیستم تامین آب از چاه و شبکه کانال آبیاری در دشت قزوین ارزیابی شد.مواد و روش ها: در این پژوهش، تجزیه و تحلیل شاخص های انرژی و اثر گرمایش جهانی بررسی شد. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه و مصاحبه با کشاورزان در سال ۹۷-۹۸ جمع آوری شد. پتانسیل گرمایش جهانی با روش ارزیابی چرخه حیات و با استفاده از نرم افزار SimaPro ۹ محاسبه شد.نتایج و بحث: نتایج نشان داد تولید یونجه با سیستم تامین آب از چاه به میزان ۱۲۸۶۹۷ مگاژول در هکتار بیشترین و تولید ذرت با سیستم تامین آب از کانال به میزان ۶۴۹۷۵ مگاژول در هکتار کمترین انرژی ورودی را به خود اختصاص دادند. کارایی مصرف انرژی در تولید ذرت (۶/۳) و یونجه (۴/۳) در سیستم کانال کشی بیشتر از سیستم تامین آب از چاه (۳/۲ در ذرت و ۴۹/۱ در یونجه) محاسبه شد. پتانسیل گرمایش جهانی در سیستم تامین آب زیرزمینی برای ذرت و یونجه به ترتیب ۹/۷۴۶۶ و ۷۶/۷۹۹۵ و در سیستم کانال کشی به ترتیب ۳۴/۵۵۳۳ و ۶۷/۴۹۴۷ معادل کیلوگرم دی اکسید کربن در هکتار برآورد شد. الکتریسیته و انتشارات مستقیم از مزرعه بیشترین سهم را در مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای داشتند.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تولید یونجه و ذرت علوفه ای در شبکه کانال کشی آبیاری در مقایسه با تولید با آبیاری آب زیرزمینی به دلیل مصرف کمتر الکتریسیته برای آبیاری، میزان پتانسیل گرمایش جهانی و مصرف انرژی کمتری را در دشت قزوین دارد. مطابق نتایج، سیستم های تحت فشار و انرژی های تجدیدپذیر برای آبیاری، خاک ورزی حفاظتی و مدیریت کارآمد شبکه کانال کشی برای کاهش مصرف منابع و اثرات محیط زیستی پیشنهاد شدند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احسان خدارضایی
گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
کورس خوشبخت
گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
هادی ویسی
گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمد رضا نظری
گروه اقتصاد محیط زیست و منابع طبیعی، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :