بررسی نقش خانواده در شادابی کودکان و نوجوانان در فرهنگ ایرانی- اسلامی

سابقه و هدف: خانواده مهم ترین نقش را در ایجاد شادابی در فرزند خود ایفا می کند. تربیت فرزند از بدو تولد و ایجاد شادی و نشاط در او و پیوند خانواده و مدرسه و تعامل این دو با هم، می تواند روش موثری برای ایجاد شادابی در فرزند او پیدا و باروری جسم واندیشه کند. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن، کتابخانهای است. بدین صورت که از منابع کتابخانه ای نظیر: کتاب، مقاله، منابع خارجی و... و آموخته های محقق استفاده شده است. یافته ها: از نظر این پژوهش برخی از والدین به دلیل نداشتن شناخت کافی از فرزندان خود و نیازها و استعدادهای آن ها و هم چنین ویژگی های سنی فرزندانشان در سنین مختلف، نمی توانند نقش خود را در نظارت و حمایت صحیح از فرزندانشان به خوبی ایفا کنند. نتیجه گیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته می شود که نه تنها باعث افت تحصیلی در فرزندان خود می شوند، بلکه روز به روز از آن ها فاصله می گیرند. والدین می توانند با ارتباط مستمر با مدارس، شرکت منظم در جلسات انجمن اولیاء و مربیان و کلاس های آموزشی با ویژگی ها و نیازهای فرزندان خود در دوره های مختلف سنی آشنا شوند و نقش خود را در حمایت و نظارت از آن ها به خوبی ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، بهزیستی مدرسه ، شادابی ، کودکان و نوجوانان ، فرهنگ ایرانی- اسلامی.