بررسی آسیب شناسی آموزش درس فارسی در دوره ابتدایی

زبان از مهمترین مسائل فرهنگی و اجتماعی یک جامعه است، زیرا زبان محمل فرهنگ است و از طریق آن، آداب و رسوم و باورهایجامعه بهنسل های آینده منتقل می گردد، بدین ترتیب آموزش زبان، مخصوصا در دوره ابتدائی، که آغاز یادگیری رسمی زبان استو کودکان استعداد وتوانایی بیشتری برای یادگیری آن دارند، اهمیت دوچندانی مییابد. با توجه به چنین اهمیتی، مقاله حاضر بهبررسی آسیب های آموزش زبانفارسی در دوره ابتدائی می پردازد. عناصر و عوامل مختلفی مانند معلم، دانش آموز، کتاب های درسی،روش تدریس و... در امر آموزش در دورهابتدائی دخیل و موثر هستند. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده استکه هدف از آن بررسی آسیب شناسی آموزش درس فارسی در دوره ابتدایی بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که بنابراین معلمانباید با توسل به تدابیر و روش های مختلف توجه دانش آموزان را به مطالب درسی که یکی از آسیب های مرتبط با دانش آموزاناست جلب نمایند از سوی دیگر کم یا زیاد بودن علاقه دانش آموزان نسبت به یادگیری و آموختن موضوع های مختلف درسی بهتجارب آنها در برخورد با این موضوع ها ارتباط دارد.

کلیدواژه ها:

زبان فارسی ، تدریس ، آیب شناسی