ارزیابی پتانسیل هیدروکربورزایی سازندهای احتمالی منشاء در میدان نفتی سیری

براساس آنالیزهای راک ایول 6 انجام شده بر روی 48 نمونه مربوط به خرده های حفاری سازندهای جهرم، پابده، پابده- گورپی، گورپی، لافان، سروک، کژدمی، داریان، گدوان و فهلیان در میدان نفتی سیری چاه A1، سازند سروک با داشتن بالاترین مقادیر HI, S2, S1,TOC در بین دیگر سازندهای مورد مطالعه دارای بالاترین پتانسیل هیدروکربورزایی می باشد اما به علت عمق تدفین کم به مرحله بالغ و پنجره نفتی وارد نشده است و می توان آن را به عنوان سنگهای منشاء بالقوه معرفی کرد . از بین دیگر سازندها ی مورد مطالعه ، سازندهای شیلی گدوان با داشتن کروژن نوع IV و II/III همچنین سازند آهکی فهلیان با کروژن نوع II/III و III تنها سازندهای منشاء بالفعلی می باشند که در میدان نفتی سیری به مرحله بلوغ و تولید هیدروکربن وارد شده اند. محیط نهشتگی مواد آلی در این دو سازند محیط های با سرعت رسوبگذاری متوسط در شرایط احیایی، محیطهای عمیق در مجاورت نقاط کوهزایی و محیطهای قاره ای شدیداَ اکسیدان تعیین شد.

کلیدواژه ها:

آنالیز راک ایول ، سنگ منشاء ، مرحله بلوغ ، پنجره نفتی ، کروژن