مقایسهی مدل ساختاری با الگوی تجربی در پهنه گسلی دهنو (جنوب باختر بیرجند)

گسل جنوب بیرجند با روند تقریبی ESE -WNW، در مرز کوه باقران و دشت بیرجند واقع شده است. ناحیه مورد مطالعه با عنوان قطعه گسلی دهنو در بخش باختری پهنه گسلی جنوب بیرجند قرار دارد. در این پهنه گسل های راندگی F1 و F2 و F3 با راستای کلی ESE-WNW و WSW-ENE با شیبی به جنوب شرق تا جنوب غرب به عنوان گسل های اصلی کنترل کنندهی دگرشکلی محسوب می شوند. کاهش شیب گسل ها به سمت دشت، میزان رخنمون پریدوتیت ها و میزان دگرشکلی در راستای هر کدام از این گسل ها، نحوه رشد پهنه های گسلی و تکامل دگرشکلی را نشان می دهند که در اینجا جدیدترین راندگی ها در مرز کوه و دشت قرار دارند. بدین ترتیب می توان گفت رشد از سمت کوهستان به سمت دشت صورت می گیرد. همچنین در این پهنه انواع چین خوردگی ها با هندسهی متفاوت برداشت شده است که راستای محور و سطوح محوری آنها به طور کلی ESE-WNW و WSW-ENE می باشد. در این تحقیق با استفاده از روش مدل سازی تجربی نحوه دگرشکلی و چگونگی رشد ساختارها تبیین گردیده است.

کلیدواژه ها:

گسل جنوب بیرجند ، راندگی ، مدل سازی تجربی