نقش تخیل پردازی جغرافیایی و بازنمایی ژئوپلیتیکی در تقسیم فضا به فضاهای ما و دیگری و خلق فضاهای ترس

زندگی انسان به علت احساس فضایی و احساس مکان با فضا عجین شده است. اگرچه وجود احساسات فضایی نقشی حیاتی در خلق فضا بازی می‍کند و به شیوه های مختلفی منعکس کننده حضور، سرنوشت، فرهنگ و احساسات در فضا و مکان است و به این ترتیب در اینجا به یاری انسان می آید، اما این مسئله در برخی موقعیت ها می تواند به ایجاد چالش هایی بیانجامد که در نگرش های متمایزکننده ای ریشه دارد که انسان را به دو گروه ما و دیگری تقسیم می کنند. در جغرافیای انسانی انتقادی و ژئوپلیتیک انتقادی، محققان مختلف عوامل متعددی را که در این تقسیم فضایی تاثیرگذار هستند فهرست کرده اند. یکی از این عوامل که نقش تعیین کننده ای در این فرآیند ایفا می نماید تخیل پردازی جغرافیایی است که دلایل شبه-منطقی را برای گروهی از افراد، کشورها و قدرت ها فراهم می کند تا گروه های اجتماعی، سیاسی، و قومی دیگر را از «ما» جدا کنند. این موضوع می تواند به تاثیرگذاری بر افراد بپردازد و آنان را تشویق نماید تا امور اشتباه را به افرادی نسبت دهند که تحت عنوان «دیگری» طبقه بندی شده اند و به این ترتیب فضاها و مکان های آنان را به عنوان مکان هایی خطرناک معرفی کنند. این نگرش فضایی، در نهایت موجب می-گردد تا برخی از فضاهای جغرافیایی با عنوان «فضاهای ترس» برچسب بخورند و به این ترتیب طیف متنوعی از مشکلات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فضایی و محدودیت های فضایی برای افرادی به وجود می آید که به مثابه «دیگری» شناخته می شوند.

کلیدواژه ها:

تخیل پردازی ، بازنمایی ، احساسات فضایی ، فضاهای ترس