ارزیابی تحمل به خشکی انتهایی لاین های امیدبخش کلزا بهاره (Brassica napus L.)

به منظور ارزیابی تحمل به خشکی انتهای فصل در لاین های امید بخش کلزای بهاره تعداد ۱۱ لاین بهاره به همراه رقم هایولا ۴۰۱ به عنوان شاهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط تنش و بدون تنش خشکی طی دو سال زراعی ۸۸-۱۳۸۷ و ۸۹-۱۳۸۸ در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بر اساس شاخص حساسیت به تنش (SSI) و شاخص تحمل به تنش (TOL) لاین های L۵ و L۱ به عنوان لاین های متحمل تر شناخته شدند. شاخص های تحمل به تنش (STI) و میانگین هندسی بهره وری (GMP) که مقادیر بالای آن نشان دهنده تحمل به تنش خشکی می باشد، ژنوتیپ های هایولا ۴۰۱ و L۱ را به عنوان ژنوتیپ های با عملکرد بالا در هر دو شرایط عادی و تنش تعیین کردند. با در نظر گرفتن کلیه شاخص ها و با توجه به اینکه لاین های متحمل برتر باید دارای عملکرد بالا در شرایط عادی و حداقل کاهش عملکرد در شرایط تنش باشند. هایولا ۴۰۱ و L۱ به عنوان ژنوتیپ های مناسب برای شرایط تنش خشکی انتهای فصل انتخاب شدند. همچنین با توجه به همبستگی مثبت و معنی دار شاخص های STI، GMP و MP با عملکرد دانه در شرایط مطلوب و تنش، در مجموع این شاخص ها به عنوان معیارهای مناسب جهت شناسایی لاین های امید بخش کلزای بهاره متحمل به تنش خشکی انتهای فصل شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

کلزا ، تنش خشکی انتهایی ، شاخص های تحمل به تنش و عملکرد دانه