مکانیسم مقاومت آنتی بیوتیکی آمینوگلیکوزیدها

در حال حاضر مقاومت های درمان ضد میکروبی در میان باکتری ها، ویروسها، انگل و سایر موجودات بیماری زا یک تهدید جدی برای مدیریت بیماری های عفونی در سطح جهان است . آنتی بیوتیک در اواسط قرن نوزدهم کشف شد و تهدید بیماری های عفونی که حیات جامعه بشری را تحت تاثیر قرار داده بود را پایین آورد. بااین حال، پس از کشف پنی سیلین در سال ۱۹۴۰، تعدادی از درمانها با شکست روبرو شد و بروز برخی از باکتری ها مانند استافیلوکوک که حساسیتش به پنی سیلین کاهش یافته بود آغاز مقاومت باکتری ها به درمان ضد میکروبی شد . در سال ۲۰۱۴ سازمان بهداشت جهانی از مقاومت دارویی در برابر آنتی بیوتیک ها به عنوان یک تهدید بزرگ جهانی نام برد. این سازمان با بررسی آمار مربوط به ۱۱۴ کشور، از افزایش مقاومت دارویی در همه نقاط جهان خبر داد. این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد، روز ۳۰ آوریل ۲۰۱۴ با انتشار گزارشی اعلام کرد جهان وارد دوره پسا آنتی بیوتیک شدهاست ؛ دورهای که عفونت های سادهای که برای سالیان طولانی قابل درمان بودند، کشنده شدهاند . به گزارش سازمان بهداشت جهانی ، سوزاک نیز از بیماری هایی است که در کشورهایی مانند بریتانیا، کانادا، استرالیا، اتریش ، فرانسه ، ژاپن ، نروژ، آفریقای جنوبی ، اسلوونی و سوئد نسبت به آنتی بیوتیک های قوی مقاومت نشان داده است . ایران یکی از کشورهایی است که با تجویز بیش از اندازه این داروها روبروست و مصرف آنتی بیوتیک در این کشورتقریبا برابر با کل مصرف آن در اروپاست . بر این اساس، مصرف آنتی بیوتیک در ایران ۱۶ برابر استاندارد جهانی است . آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود، اما برای عفونت های ویروسی مثل سرماخوردگی ، گلو درد، و آنفلوانزا مناسب نیستند. استفاده هوشمندانه از آنتی بیوتیک کلید کنترل گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی می باشد.

کلیدواژه ها:

مقاومت آنتی بیوتیکی ، مکانیسم مقاومت ، آمینوگلیکوزیدها ، میکروارگانیسم ها