تاثیر کاربرد نانولوله های کربنی بر باززایی گیاه رزماری در شرایط درون شیشه ای

به دلیل توانایی نانولوله های کربن در جهت افزایش کاررآیی فتوسنتز در گیاهان از طریق اتصال به کلروپلاست هدف از این مطالعه ارزیابی میزان تاثیر نانولوله های کربن تک جداره بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه رزماری بود. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با نانولوله های کربنی در ۱۰ سطح و ۵ تکرار انجام گرفت. تاثیر نانولوله های کربن بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه رزماری معنی دار بود. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بیشترین ارتفاع گیاه در غلظت ۹۰ میلی گرم بر لیتر و کمترین در شاهد مشاهده شد. کمترین درصد باززایی در تیمار شاهد مشاهده شد. بیشترین و کمترین تعداد برگ به ترتیب از غلظت های ۹۰ میلی گرم بر لیتر و تیمار شاهد به دست آمد. بیشترین سطح برگ و وزن تر مربوط به تیمار ۹۰ میلی گرم بر لیتر نانولوله های کربن بود. مقایسه میانگین شاخص های فیزیولوژیکی نشان داد بیشترین میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کاروتنوئید، فلاونوئید و فنول کل در غلظت ۹۰ میلی گرم بر لیتر نانولوله کربن و کمترین میزان فنول کل در شاهد مشاهده گردید. بیشترین میزان کلروفیل کل در تیمار ۱۰ میلی گرم بر لیتر نانولوله های کربن و کمترین میزان این شاخص در تیمار شاهد بود. انتظار می رود، از این روش برای باززایی و استفاده از متابولیت های ثانویه در گیاهان دیگر استفاده شود.

کلیدواژه ها:

Carbon nanotubes ، Rosemary ، Secondary metabolites ، Tissue culture ، رزماری ، کشت بافت ، نانولوله های کربن ، رنگدانه های فتوسنتزی