راهکارهای شهرداریها در فرهنگ سازی شهرگرایی نوین

فرهنگ شهرنشینی، از جمله فرهنگهای کهن است و زمانی که جوامع بدوی وارد مراحل نوین شدند، تمرکز روزافزون افراد در نواحی شهری و رشد سریع شهرنشینی ناشی از مهاجرت و همچنین افزایش طبیعی جمعیت شهر، مشکلاتی را در ارائه خدمات مناسب با میزان افزایش جمعیت شهری به وجود می آورد. در این رابطه نقش مدیران شهری کاردان در قالب یک نهاد مدیریتی فراگیر و کارآمد در رفع مشکلات و نیازهای روزافزون شهروندان ضرورت پیدا می کند تا نهایتا دستیابی به توسعه انسانی پایدار در شهر میسر گردد. بنابراین برای حفظ شهر و توسعه آن لازم است به شهروندان توجه ویژه ای شود و باید شهر در خدمت شهروندان قرار بگیرد تا امنیت، آسایش و آرامش بر ساکنان شهر حاکم شود. بر این اساس باید به سبک زندگی شهری در شرایط کنونی و مشکلات موجود اهتمام داشت و با تغییر و تحول در شیوه زندگی بر کارآمدی اقدامات صورت گرفته افزود. با نگاهی به روند توسعه و ارتقای زندگی شهری مشخص می شود کالبد فیزیکی شهر دائما در حال تغییر است، سیما و چهره شهر با تغییرات بسیاری در حال تحول است، هر روز بر جمعیت شهری افزوده می شود و مشکلات شهری به اشکال مختلف خودنمایی می کند، بنابراین لازم است شهروندان با مسائل شهری خود را وفق دهند و خود عاملی اساسی باشند برای جهت دهی به اقدامات صورت گرفته در شهرها. برای دستیابی به توسعه شهری براساس دانایی محوری تا آن زمان که رفتار و کردار شهروندان دچار تغییر و تحول نشود هرگز اقدامات صورت گرفته به نتیجه نخواهد رسید. از زیبایی شهری گرفته تا همراهی و تعامل با مسئولان برای رفع مشکلات، نیازمند حضور چشمگیر شهروندان است. پیکره شهر بدون در نظر گرفتن شهروندان، موجودی بی روح و باری به هر جهت خواهد بود.

کلیدواژه ها:

واژه کلیدی: توسعه انسانی پایدار ، شهرنشینی ، جهانی سازی