بررسی و اولویت بندی عوامل موثر بر عمر مفید روسازی جاده های برون شهری با رویکرد سلسله مراتبی فازی (مورد مطالعه: محور شیراز – قائمیه)

امروزه افزایش عمر سرویس دهی مفید، دوام پذیری و نگهداری روسازی جاده ها مسائل مهم تحقیقی متخصصین و متولیان این زمینه هست. هدف از این تحقیق بررسی و اولویت بندی عوامل موثر بر عمر مفید روسازی جاده های برون شهری با رویکرد سلسله مراتبی فازی برای مسیر قائمیه – شیراز بود. روش انجام تحقیق به لحاظ اجرا توصیفی- پیمایشی و به لحاظ هدف از نوع تحقیق کاربردی بود که بصورت پرسشنامه وکمی انجام شد. بدلیل اینکه موضوع تحقیق حاضر یک موضوع خاص در زمینه راهسازی (مهندسی و جاده) بود، نمونه گیری غیراحتمالی از نوع قضاوتی بود. جامعه آماری تحقیق شامل ۱۲ خبره شامل متخصصان و مهندسان حوزه راهسازی در استان فارس بود و روش تحلیل سلسله مراتبی فازی برای اولویت بندی عوامل موثر استفاده شد. نتایج عوامل موثر بر عمر مفید روسازی جاده های برون شهری نشان داد که نوع قیر و مصالح مورد استفاده، پیمانکار، تجهیزات و ماشین آلات راهسازی، آب و هوا و نوع خودروهای تردد کننده بترتیب رتبه های اول تا پنجم عوامل موثر بر عمر مفید روسازی جاده های برون شهری را در راه قائمیه - شیرازبودند. که پیشنهاداتی کاربردی جهت عمر مفید روسازی جاده های برون شهری برای مسیر قائمیه - شیراز ارائه شد.

کلیدواژه ها:

عمر سرویس دهی مفید ، دوام پذیری ، نگهداری ، روسازی راه ، جاده برون شهری