نیازسنجی و اولویت بندی آموزشی موتورسیکلت سواران

زمینه و هدف: آموزش حرفه ای، مستمر و اثربخش از مهمترین راهکارهای پیشگیری پایدار از تصادفات موتورسیکلت سواران است که در این زمینه اساسی ترین گام اجرای صحیح فرآیند نیازسنجی است . لذا هدف اصلی تحقیق حاضر نیازسنجی و اولویت بندی آموزشی موتورسیکلت سواران می باشد.روش: این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر روش آمیخته-اکتشافی بود. جامعه آماری بخش-کیفی خبرگان پلیس راهور تهران بزرگ و دانشگاه پلیس، در بخش-کمی کارشناسان عالی تصادفات مناطق ۲۸گانه راهور تهران بودند. نمونه گیری در بخش کیفی به روش هدفمند مبتنی بر معیار تا رسیدن به اشباع نظری و در بخش کمی به روش تصادفی ساده برابر جدول مورگان به تعداد ۲۷۴نفر بود. تحلیل داده ها در بخش کیفی تحقیق توسط نرم افزار MAXQDA ودر بخش کیفی از مدل یابی معادلات ساختاری توسط نرم افزار Smart PLS انجام شد.یافته ها: بارهای عاملی ابعاد جامعیت با مقدار ۸۶۶/۰، ارزش واعتبار با مقدار ۸۶۱/۰، مشارکت فرهنگی با مقدار۸۷۹/۰ و واقع بینی با مقدار۷۵۶/۰ در سطح ۹۵/۰ معنی دار بوده و به ترتیب بیشترین تاثیر مربوط به بعد جامعیت آموزش-رابطه بسیار قوی- و سپس مربوط به ارزش و اعتبار آموزش-رابطه قوی- و بعد از آن مربوط به مشارکت فرهنگی-رابطه متوسط- و در نهایت کمترین تاثیر مربوط به بعد واقع بینی در الگوی نیازسنجی و اولویت بندی آموزشی موتورسیکلت سواران می باشد.نتایج: موتورسیکلت سواران نیاز بیشتری به کسب دانش فنی و کاربردی در خصوص خودمراقبتی و پیشگیری از سوانح ترافیکی داشته که لازم است این امر مورد توجه متولیان آموزش تخصصی ایمنی قرار گرفته و برنامه های آموزش تئوری و عملی ارائه شده در آموزشگاه های رانندگی متناسب با نیازهای عمومی، واقعی و کاربردی آنها در دامنه ای متنوع از استانداردهای آموزشی تغییر یابد.

کلیدواژه ها:

موتورسیکلت سواران ، نیازسنجی آموزشی ، آموزش کاربردی ، ایمنی ترافیک