مقایسه خشکسالی استانهای گلستان و سمنان توسط دادههای ماهواره ای با اندازه گیری شاخص وضعیت گیاهی (VCI)

حوادث طبیعی همواره از پردغدغه ترین مسائل زیست محیطی و اجتماعی هر کشوری می باشد. اغلب این حوادث غیر قابل پیش بینی هستند. لذا نظارت دائمی محیط زیست و بررسی تغییرات، آمادگی انسان را در برابر این حوادث بالا می برد. یکی از مخربترین بلایای طبیعی ، خشکسالی است که کنترل آن با پایش مداوم مناطق ممکن می باشد. تغییر اقلیم و بارندگی کم را می توان از اصلی ترین علل خشکسالی دانست . همچنین مدیریت نادرست و بهرهوری ناصحیح از منابع طبیعی ، احتمال خشکسالی گیاهی را افزایش می دهد. این تحقیق با هدف بررسی وضعیت خشکسالی گیاهی استان گلستان و سمنان طی سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ میلادی با استفاده از تصاویر ماهوارهای و شاخص VCI انجام شده است . برای این کار از تصاویر ماهوارهای مودیس بهره برده شده است . منطقه مورد مطالعه نیز استانهای گلستان و سمنان درنظرگرفته شده است . با استفاده از سامانه گوگل ارث انجین ، تصاویر و پروداکت های آماده در بازه زمانی مشخص ، فراخوانی شد و توسط باندهای قرمز و مادون قرمز، شاخص NDVI محاسبه گردید. سپس بوسیله شاخص پوشش گیاهی NDVI، شاخص وضعیت گیاهی VCI تعیین شد و نمودارهای سری زمانی چهار ساله منطقه استخراج گردید. با توجه به نتایج بیشترین مقدار VCI در استان گلستان در ماههای آوریل و سپتامبر میلادی می باشد. همچنین بیشترین مقدار VCI برای استان سمنان مربوط به ماه فوریه می شود. میانگین شاخص VCI در استان گلستان و سمنان به ترتیب ۴۹.۰ و ۲۳۵.۰ تعیین شده است . این بدان معنی است که گلستان منطقه ای غیرخشکسال و سمنان منطقه ای با خشکسالی متوسط رو به بالا می باشد. توجه به علوم و تکنولوژی های نوین انسان را قادر می سازد تا به پژوهش های کارآمد بپردازد و از نتایج بدست آمده به بهترین نحو استفاده کند. تلفیق دو علم سنجش از دور و سیستم اطلاعات مکانی اطلاعات بسیار خوبی در زمین های مختلفی چون محیط زیست و منابع طبیعی در اختیار کاربران قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، سنجش از دور ، سیستم اطلاعات مکانی ، گوگل ارث انجین .