ارزیابی کارایی مدل GFS در پیش بینی بارش مانسون مرداد ۱۴۰۱ (مطالعه موردی : حوضه آبریز زهره-هندیجان)

پیش بینی رخداد بارش نقش اساسی در مدیریت رودخانه در شرایط سیلابی دارد. از اقدامات اساسی پیش از کاربست مدلهای پیش بینی آب و هوا به عنوان ورودی در مدلهای شبیه سازی بارش-رواناب، ارزیابی پیش بینی پذیری و دقت آنها می باشد. در این پژوهش دادههای پیش بینی بارش مدل عملیاتی GFS با قدرت تفکیک مکانی ۲۵ کیلومتر برای واقعه بارش مانسون مرداد ۱۴۰۱ در حوضه آبریز زهره -هندیجان مورد ارزیابی قرار گرفته است . نتایج پژوهش نشان داد از ۵ روز قبل موقعیت مکانی هسته بارش بدرستی پیش بینی شده است ؛ با این وجود مکان هسته بارش در افق زمانی پیش بینی تغییر می کند. جهت ارزیابی مدل از شاخص های ارزیابی RMSE، MBE و MAE استفاده شده است . مقادیر شاخص -های ارزیابی از افق پیش بینی ۳ روز قبل ، نسبت به دیگر افق های زمانی بهبود می یابد. مقادیر شاخص MBE نشان می -دهد در کلیه افق های زمانی ، پیش بینی کم برآورد می باشد. همچنین ارزیابی هسته بارشی بیانگر خطای قابل توجه مدل در پیش بینی بارش بیشتر از ۱۰۰ میلی متر است .

کلیدواژه ها:

ارزیابی پیش بینی ، بارش مانسون ، حوضه زهره-هندیجان ، مدل .GFS