بررسی و تحلیل اثر خشکسالی بر سفرههای آب زیرزمینی در ایران (مطالعه موردی دشت شهرکرد)

آب زیرزمینی همواره یکی از باارزشترین منابع آبی در هر منطقه به شمار می رود و در بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک جهان نظیر کشور ایران، اصلی ترین منبع جهت تامین نیازهای شرب و کشاورزی محسوب می شود. در سالیان اخیر، با افزایش جمعیت و در نتیجه افزایش برداشت از آبخوانها و تغییرات اقلیمی ، تراز آب زیرزمینی در بسیاری از آبخوانهای ایران همواره نزولی بوده و بسیاری از آبخوانهای کشور در شرایط وخیم قرار دارند و این شرایط در بسیاری از آبخوانهای کشور ادامه دار بوده یا شرایط در حال بدتر شدن است . در همین راستا همواره پایش منظم وضعیت آبخوانها از اهمیت بالایی برخوردار است و با اتخاذ تصمیم های مدیریتی مناسب می توان از آسیب دیدن هرچه بیشتر آبخوانها جلوگیری کرد و همواره خسارت را کاهش داد. هدف این پژوهش ، تعیین خشکسالی های دوره آتی و تعیین تاثیر آن بر آبخوان دشت شهرکرد می باشد. در این پژوهش با استفاده از برونداد مدلهای CMIP۶ در ابتدا متغیرهای اقلیمی نظیر بارندگی و دما برای دوره آتی شبیه سازی شده و وضعیت بارندگی در منطقه تا سال ۲۱۰۰ تعیین شده است . در ادامه با استفاده از مدل ANFIS، عمق آب زیرزمینی در پنج پیزومتر منتخب در سطح دشت تا سال ۲۰۵۰ پیش بینی شده است . با توجه به نتایج این پژوهش ، وضعیت آبخوان دشت شهرکرد تا سال ۲۰۵۰ تعیین شده و مشخص شده است در برخی از نقاط دشت شهرکرد، عمق آب زیرزمینی تا ۲۶ متر افزایش پیدا خواهد کرد. از این رو با توجه به تغییرات محتمل در آیندهای نه چندان دور و به منظور جلوگیری از وخیم تر شدن شرایط و افزایش خسارات، باید تصمیمات مدیریتی مناسبی در این منطقه اتخاذ شود.

کلیدواژه ها:

بارندگی ، دما ، ANFIS ، GRI ، .SPI